Na een prachtig loopseizoen in 2020 met als hoogtepunt 201,5 km(!) te hebben gelopen in de 24-uurs loop van Deventer begon 2021 ietwat minder. Vocht in de knie. Na een klein half jaar kwakkelen met fysio, spuitjes erin, proberen te lopen tot weer vocht in de knie, werd er begin september een MRI gemaakt. Botoedeem in de knie, einde loopcarrière volgens de orthopeed.

Na een half jaar met mijn ziel onder de arm te hebben ‘gelopen’ zag ik dat Jacomina de Natvasan gedaan had. Ik vraag haar hoe realistisch het is om, als ik 1 april 2022 met rolskiën begin, op 5 maart 2023 de Vasaloppet te halen? Moet kunnen zei ze.

Op zoek naar een trainer kwam ik bij Thomas Freimuth terecht. De eerste echte training in de sneeuw kreeg ik van de Duitse bondscoach Peter Schlickenrieder, gevolgd door eentje van Claudia Nystad. Ze moesten natuurlijk lachen om die onhandige Hollander, maar ik kreeg al snel de bijnaam ‘Der Kämpfer’: veel inzet, weinig talent. Met een licht griepje onder de leden gestart in de Pustertaler marathon, maar door meerdere valpartijen net buiten de limiet binnen. Door naar de Tartumarathon. Verkeerde wax waardoor de sneeuw bleef plakken. Uitgestapt bij 45 km. Finally de Vasaloppet alwaar ik op 5 maart 2023 net binnen de 10 uur door de finish gleed.